Pesto-d'aigo
Lagarosiphon major
Hydrocharitaceae
Noms en français : Élodée crépue, Peste d'eau.
Descripcioun :La pesto-d'aigo es uno planto que nous vèn dóu cèntre de l'Africo e que coumenço de se vèire dins quàuquis estang e mueio de Prouvènço. Se dis qu'èi di proun envahissènto. Douno d'èr is eloudèio, mai li fueio soun bèn mai sarrado e torso. Pèr l'ouro sèmblo que i'ague soulamen de pèd femello.
Usanço :S'apren à l'aquarioufilìo s'aquesto planto s'atrovo au nostre. Agrado pèr-ço-que crèis rapidamen.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lagarosiphon
Famiho : Hydrocharitaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Jun à setèmbre
Liò : Aigo
- Estang
- Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Africo-Cèntre
Ref. sc. : Lagarosiphon major (Ridl.) Moss, 1928
Bouis-blanc
Atriplex halimus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Bouissoun-de-mar, Blet-d'Espagno, Blanqueto.
Noms en français : Arroche maritime, Épinard de mer.
Descripcioun :Bouissoun blanquinèu proun ramifica que trachis dins li relarg proche de mar. Li fueio an de rebat argenta. S'atrobo souvènt planta pèr faire de baragno.
Usanço :Despièi l'antiquita greco, li jòuini fueio e li bourroun de bouis-blanc se manjon en ensalado o counfito dins lou vinaigre.
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Atriplex
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Mar
- Palun
- Sansouiro
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Atriplex halimus L., 1753